منظور از Fortinet Security Fabric چیست؟
امروزه تهدیدات اینترنتی، هر روز پیچیده‌تر از گذشته می‌شوند و روش‌های هوشمندانه‌تری برای آسیب‌پذیری در سیستم‌های امنیتی IT استفاده می‌شود. این تهدیدات قادرند به شبکه‌های کسب و کار و داده‌های شما آسیب وارد کنند.
چه صاحب محصول فورتی‌نت باشید یا فقط در حال خرید محصولات امنیتی باشید، احتمالاً این روزها زیاد با اصطلاح “Fortinet Security Fabric” روبه‌رو شده‌اید. اما منظور از آن چیست؟
Fortinet Security fabric به معنای “امنیت یکپارچه فورتی نت“ می باشد مانند پارچه واقعی که از الیاف مختلفی بافته شده، امنیت یکپارچه فورتی‌نت نیز مجموعه گسترده‌ای از محصولات امنیتی است که به هم پیوسته‌اند.
به طور خلاصه، این یک راه‌حل یکپارچه است که به شما این امکان را می‌دهد تا محصولات شبکه خود را در یک مکان مشاهده، مدیریت و ایمن کنید. حالا به طور دقیق‌تر بررسی می کنیم.
Fortinet Security Fabric به عنوان یک سیستم امنیتی چندلایه شناخته می‌شود. این سیستم شامل مجموعه‌ای از فناوری‌های امنیتی مانند فایروال، آنتی‌ویروس، تشخیص تهدیدات، نظارت بر ترافیک، و رمزگذاری داده می‌باشد.
این رویکرد امنیتی امکان ادغام و هماهنگی بین ابزارها و سیاست‌ها را فراهم می‌کند تا یک دید یکپارچه از امنیت ارائه شود.
با استفاده از Fortinet Security Fabric، سازمان‌ها قادر خواهند بود تا قابلیت اطمینان، کارآیی و امنیت شبکه خود را بهبود بخشند.
این رویکرد امنیتی به مدیران امنیتی این امکان را می‌دهد که از یک نقطه مرکزی به وضعیت امنیتی سازمان خود دسترسی داشته باشند و به سرعت واکنش نسبت به تهدیدات امنیتی را نشان دهند.
Fortinet Security Fabric به سازمان‌ها این امکان را می‌دهد که با اطمینان بیشتری در مقابل تهدیدات امنیتی عمل کنند و از داده‌ها و فعالیت‌های خود محافظت کنند.
این رویکرد امنیتی توانایی ارائه یک پاسخ سریع و مناسب در برابر حملات امنیتی را افزایش می‌دهد و به سازمان‌ها کمک می‌کند تا بهبود یابند و با امنیت خود مواجه شوند.
جهت حفظ امنیت شبکه، 6 لایه زیر را در نظر بگیرید:
- آموزش دادن به افراد برای تشخیص کلاهبرداری‌ها و رعایت نکات ایمنی هنگام ذخیره و ارسال اطلاعات.
- اطمینان از ایمن بودن اطلاعات فیزیکی در مقابل آسیب و سرقت.
- محافظت دستگاه‌ها در مقابل برنامه‌های مخرب که ممکن است امنیت داده‌ها را به خطر بیندازند.
- تأمین اتصالات ایمن کامپیوتری، کنترل و رمزگذاری ارتباطات، و حساسیت نسبت به هر ناهنجاری.
- تست کامل برنامه‌های آزمایشی تا اطمینان حاصل شود که راهی برای حملات وجود ندارد.
- اعطای دسترسی به داده‌های مهم به افراد مجاز.